Prostytucja jest poważnym problemem społecznym. Jej rozmiar oraz znaczenie dla spójności społeczeństwa został zauważony w trakcie dokonującej się w Polsce transformacji ustrojowej po roku 1998. Wcześniej zjawisko to nie wzbudzało szczególnego zainteresowania środowisk naukowych, jak również było świadomie ukrywane przez tamtejsze władze. Prostytucja zwykle traktowana jest jak jeden z przejawów patologii społecznej, przy czym głównymi kryteriami zaliczenia jej do kategorii zachowań dewiacyjnych są związki z przestępczością i nadużywaniem alkoholu i narkotyków. Zjawisko to uwarunkowane jest różnorodnymi czynnikami: *społecznymi, *ekonomicznymi, *kulturowymi * fizjologicznymi. Dziś prostytucja spostrzegana jest w wielu aspektach: *społecznym, *psychologicznym *medycznym. Brak jest jednolitej definicji zjawiska. Najczęściej mianem prostytutki określa się osobę, stale lub dorywczo zaspokajającą potrzeby seksualne przygodnych partnerów w zamian za korzyść materialną (pieniądze, wartościowe rzeczy np. w postaci upominków), bez zaangażowania uczuciowego i praktycznie bez możliwości wyboru partnerów. Zwalczanie je jest bardzo trudnym problemem społecznym. Kodeks karny przewiduje karalność za nakłanianie do prostytucji, a także za pośrednie czerpanie z niej zysku.
Prostytucja jest straszna..żal mi dziewczyn, które muszą w ten sposób zarabiać albo są zmuszane do tego..Współżycie seksualne jest jedną z najintymniejszych sfer naszego życia..Temat jak najbardziej trafny. Uważam,że zjawisko prostytucji w Polsce jest nadal tematem tabu..a nie powinno tak być, trzeba z tym walczyć.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam :)